مسافران بهشت در مصلای تهران
تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۰۹۵۳۴
به گزارش خبرنگار مهر، عصر پنجشنبه دهم شهریور مصلی تهران میزبان کسانی بود که یا مسافر بهشت یا دلداده بهشت بودند. ساعت پنج و نیم مصلی تهران میعادگاه اربعینی ها بود. پیر و جوان، کودک و نوجوان همه آمده بودند تا قبل از عزیمت به کشور عراق حس و حال جاده نجف کربلا را در تهران تجربه کنند.
تدارک این گردهمایی با شهرداری تهران بود و سعی شده بود به بهترین نحو میزبان عاشقان اباعبدالله الحسین علیه السلام باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از درب مترو شهید بهشتی به سمت محل اجتماع که حرکت کردم، از همان ابتدا نواهای عاشورایی به گوش می‌رسید.
تا محل اجتماع، در هر گوشه از مصلی موکبی مشغول خدمت رسانی به مردم بود. از شربت و هندوانه گرفته تا بلال و چای ذغالی همه چیز در موکب ها عرضه می‌شد.
با خادمین که صحبت می‌کردم یکی قصد عزیمت به کربلا داشت و دیگری این امکان برایش مهیا نشده بود؛ اما هر کدام به نیتی آمده بودند تا به دوستداران سید و سالار شهیدان خدمت رسانی کنند.
بنرها و پرچم‌های مزین به «سلام یا مهدی» گوشه گوشه مصلی به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسید این شعار برای اربعین امسال انتخاب شده است.
نزدیک محل اجتماع کسانی بودند که در حال عرضه سربندهای سلام یا مهدی به مردم بودند و از مردم سوال می‌کردند اگر عازم هستید تعداد بیشتری ببرید و آنجا توزیع کنید.
این حال و هوای همبستگی بسیار شبیه به مسیر پیاده روی نجف تا کربلا بود و به شخصه از بودن در این مکان احساس رضایت می‌کردم.
کم کم به زمان شروع برنامه نزدیک می‌شدیم. چشم که می‌چرخاندم دسته‌ها و گروه‌های مختلف را می‌دیدم که دسته جمعی با نماد خاص خودشان به مصلای تهران آمده بودند.
برنامه آغاز شد و پس از از مدتی اعلام شد که مراسم میهمانانی ویژه دارد. مهمان‌هایی از جنس بهشت که رفتند تا مسیر کربلا باز شود. چهار شهید گمنام مهمان اجتماع اربعینی ها بودند.
هر شهید بر دوش گروهی خاص به سمت مردم تشییع شدند. از گروه‌های نظامی گرفته تا هلال احمر و خادمین شهرداری؛ این حرکت نمادین بسیار جای تقدیر داشت که نشان دهد پیوند دهنده همه قشرها کسانی هستند که برای حفظ امنیت جان خود را اهدا کردند.
در اطراف محل برگزاری مراسم، فن‌های آب پاش خنک کننده تعبیه شده بود و کودکان حاضر در مراسم فارغ از هرگونه دلبستگی به دنیا مشغول بازی و سرگرمی جلوی این خنک کننده ها بودند و چقدر دیدن جست و خیزهای کودکانه این بچه‌ها ها در این مراسم معنوی دلنشین بود.
سخنران این مراسم حجت الاسلام پناهیان بود. حرف‌های گذشته ایشان در سال‌های قبل در مورد اربعین باعث شده بود تا خیلی از کسانی که تمایل به حضور در این مراسم نداشتند عزم پیاده روی در جاده نجف کربلا کنند. این بار هم پناهیان از اربعین و شرایط آن گفت. بخشی از سخنان ایشان که بسیار حائز اهمیت بود این بود که نگذارید اربعین را به یک مراسم صرفاً عزاداری تبدیل کنند و بگویند عزاداران امام حسین عازم سفر اربعین شدند. این سفر در واقع نشان دهنده عظمت شیعیان در مسیر ظهور است.
در میان جمعیت تصویر حاج قاسم سلیمانی دلبری می‌کرد. چقدر دلمان برای این مرد میدان تنگ شده است. لبخندهای شیرین او همیشه آرامش بخش دل‌های خسته بود. چقدر جای حاجی خالی است. کسی که برای امنیت این روزهای منطقه تلاش زیادی کرد تا ما بتوانیم با خیالی آسوده پا به این مسیر بگذاریم. ولی به جرأت می‌توان گفت شاید هیچ کسی نباشد که در جاده نجف کربلا قدم بردارد و یادی از سردار دل‌ها نکند.
داشتیم به پایان مراسم نزدیک می‌شدیم. مجری برنامه شوری تازه به جمعیت داد. فریادهای «یا حیدر» و «لبیک یا حسین» انرژی جدیدی به منتظران دیدن بین الحرمین در روز اربعین داد.
با آرام شدن جمعیت، اعلام شد که قرار است ابوذر روحی، کسی که با سرود سلام فرمانده دل جهانی را برد، قرار است با همراهی نوجوانان دختر و پسر سرود جدید خودشان را اجرا کنند. بعد از آن نیز نسخه جدید سلام فرمانده با پس زمینه عاشورایی بازخوانی شود.
شور عجیبی در بین مردم پدیدار شد. گویی هر بار این سرود پخش می‌شود، تازه و گوش نواز است. هنوز بودند کسانی که با آمدن اسم فرمانده اشک از چشمانشان جاری می‌شد.
به اذان مغرب رسیدیم. گزارش من از لحظه لحظه مراسم به پایان رسیده بود؛ اما انتظار کسانی که به مصلی تهران آمده بودند برای دیدن ضریح امام حسین علیه السلام پایان یافتنی نبود. این دل‌های عاشق حتی با دیدن ضریح شش گوشه نیز آرام نخواهد گرفت. بیخود نیست که غم سیدالشهدا بعد از حدود ۱۴۰۰ سال هنوز زنده است.
عکس‌های دیگری از این مراسم را برای کسانی که قسمت نبود حضور پیدا کنند می‌گذارم تا دلشان بیشتر هوای همدلی اربعین را بکند.
منبع: مهر
کلیدواژه: اربعین حسینی مصلی تهران پیاده روی شهرداری تهران اربعین 1401 اربعین حسینی شورای شهر تهران سازمان محیط زیست مترو غلامحسین محسنی اژه ای مرز مهران علی القاصی مهر پلیس راهور حفاظت از محیط زیست قوه قضاییه بنیاد شهید و امور ایثارگران دادستانی تهران آمده بودند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۰۹۵۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته می‌شود، یک‌گورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابان‌های شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته می‌شود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سال‌های دور در ایران زندگی می‌کردند و در این کشور نیز از دنیا رفته‌اند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بوده‌اند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند، ملیت‌های مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده می‌شود. افرادی که در این قبرستان آرمیده‌اند، سربازان گمنام روسیه و لهستانی‌هایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست داده‌اند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنت‌های فرانسوی، شاهزاده‌های گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راه‌آهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقی‌دان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران می‌توان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظ‌الصحه اشاره کرد.
این محدوده در گذشته‌های دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمین‌های این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخش‌های مختلف این گورستان توسط سفارت‌های فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت می‌کنند.
قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخش‌ها ورودی جداگانه‌ای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوری‌های کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگ‌ترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمی‌گیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شده‌اند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده می‌شوند. قدیمی‌ترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.
مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکس‌های قبرستان دولاب دفن شده‌اند که از مشهورترین آنها می‌توان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بوده‌اند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده می‌شود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناک‌ترین بخش شناخته می‌شود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار می‌کردند و همین‌جا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است.
در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیک‌هاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده می‌شود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارت‌خانه‌های مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفه‌گری ارامنه مدیریت می‌شود. یک خانواده در این قبرستان زندگی می‌کنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.
سایر اخبار
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت